Het leven is net een roos
Al weer een tijdje terug kwam ik tot die misschien heel wat psychische gedachte dat we ons leven en mensen kunnen vergelijken met rozen.
Ten eerste zijn er allemaal soorten rozen. Net als mensen. Elke heeft een ander aantal bladeren, een anderen kleur of net een anderen lengte. Daarnaast heb je tegenwoordig ook rozen die niet van nature zo mooi zijn, maar door de mens een fel paars kleurtje hebben gekregen en misschien wat glimmers erop. Zie dit als het veranderen van ons door haren verven, piercings en tatoeages laten verven of botox in laten spuiten.
De eerste les die ik jullie dus wil meegeven: Iedereen is uniek. Jij dus ook!
Het tweede waarin we heel we heel erg veel lijken op een roos is dat rozen net als ons klein beginnen, als een zaadje. Steeds maar groeien, tot er (meestal) iets moois uit komt. Uiteindelijk zal de roos gaan verwelken en verkleuren de blaadjes. Na een tijdje is die zelfde roos dood.
Zie je de gelijkenis?
De tweede les die ik jullie met deze blog meegeef is dus: Ons leven is net zo mooi als die roos is! Probeer er alles uit te halen, voordat jou blaadjes gaan verwelken en het misschien wel te laat is.
Door middel van deze blog laat ik jullie zien hoe mooi wij 'rozen' zijn en dat we moeten stil staan bij elk goede moment en niet zo moeten zeuren.
Tuurlijk zal ik niet enkel psychisch en moeilijk bezig zijn, wees gerust! Ik wil ook gewoon met deze blog leuke creatieve dingen schrijven & doen. Want door te veel te filosoferen wordt het leven ook niet zo mooi!